Ñëó÷àéíûå ñëîâà.

áåñïå÷íîñòü
incuria, ae. f;

èñêàòü
inquirere; requirere (aliquem;

íåîáðàáîòàííûé
incultus [a, um];

ñïåöèàëèñò

peritus [i, m];
speciali studio excultus;
deditus;
specialista [ae, m];
professionalis [is, m];



Âåðíóòüñÿ íàçàä
Ÿíäåêñ.Œåòðèêà © áûñòðî-ñàéò | Íàâåðõ ^