вынудить, вынуждать
sub igere, o
заваливать
obruere, o, ui,
унижать
abjicere [io, jeci,
oppugnatio [onis, f];
impetus [us, m];
temptatio [onis, f] (morbi);
+ город трудно взять приступом urbs difficilem oppugnationem habet;
+ идти на приступ succedere (ad castra hostium);