Ñëó÷àéíûå ñëîâà.
çàñòàðåëûé
vetus [e]ris (aegritudo);
ìàòåðèêîâûé
continentalis [e];
äåìîíñòðàöèÿ
(de)monstratio [onis, f];
ïåñíÿ
cantus [us, m];
cantio [onis, f];
cantatio [onis, f];
canticula [ae, f];
cantiuncula [ae, f];
cantamen [inis, n];
carmen [inis, n];
canticum [i, n];
cantilena [ae, f];
oda [ae, f];
lyra [ae, f];
plectrum [i, n];
+ ïîáåäíàÿ ïåñíü epinicium [ii, n];
+ òÿíóòü âñå òó æå ïåñíþ cantilenam eandem canere, repetere;
+ äóøåðàçäèðàþùèì ãîëîñîì çàïåòü ïåñíþ taeterrima voce canticum extorsisse;