Ñëó÷àéíûå ñëîâà.

âûñîêîìåðíî
arroganter (dicere; facere);

ïëåíêà
palea [ae, f];

ôèçèîëîãèÿ
physiologia [ae, f];

äîñòàâèòü

afferre, affero, attuli, allatum (pacem ad aliquem; alicui auxilium; litteras ad aliquem; ager segetes affert; bruma nives affert); deferre; referre; paebere [e]o, ui, itum; sistere, o, stiti, statum (aliquem in portu); subigere, o [e]gi, actum (naves ad castellum); tribuere, o, ui, utum (pacem terris); suppeditare, 1 (frumentum toti Italiae); suggerere, o, gessi, gestum (tela alicui; tellus alimenta suggìrit); afficere, io, feci, fectum; sufficere, io, feci, fectum (cunctarum rerum abundantiam alicui); subministrare, 1 (auxilia hostibus; occasiones alicui); subvehere, o, xi, ctum; tendere, o, tetendi, tentum (tensum);
+ äîñòàâëÿòü âñå íåîáõîäèìîå äëÿ ïðîïèòàíèÿ parare, quae suppeditent ad victum;



Âåðíóòüñÿ íàçàä
Ÿíäåêñ.Œåòðèêà © áûñòðî-ñàéò | Íàâåðõ ^