Ñëó÷àéíûå ñëîâà.

ñâîåîáðàçíûé
peculiaris [e];
proprius

áîéíèöà
fenestra [ae, f]

óçåë
nodus [i, m];

ñòîðîííèê

sectator [oris, m];
assecla [ae, m];
fautor [oris, m];
studiosus [i, m] (Catonis;
nobilitatis);
+ áûòü ñòîðîííèêîì ïåðåâîðîòà novarum rerum esse;
+ ñòîðîííèêè Àôèí qui rebus Atheniensium student;



Âåðíóòüñÿ íàçàä
Ÿíäåêñ.Œåòðèêà © áûñòðî-ñàéò | Íàâåðõ ^