Ñëó÷àéíûå ñëîâà.

ïî-ñâîåìó
ex sua (mea,

ãðåøíèê
peccator [oris, m];

ðàçðóøåíèå
eversio [onis, f]

îòãîâîðêà

excusatio [onis, f];
causa [ae, f] (causas fingere, invenire;
interserere, interponere) (simulata);
vocabulum [i, n];
praescriptio [onis, f];
+ ñîâåðøåííî íåóâàæèòåëüíàÿ îòãîâîðêà minime accipienda excusatio;



Âåðíóòüñÿ íàçàä
Ÿíäåêñ.Œåòðèêà © áûñòðî-ñàéò | Íàâåðõ ^