Ñëó÷àéíûå ñëîâà.

ó÷òèâûé
urbanus [a, um]

îòãîâîðêà
excusatio [onis, f];

õðóñòàëü
c(h)rystallus [i, m];

ïîäâåðãàòüñÿ

exsequi [or, cutus sum] (aerumnam [e]gestatem);
subire [eo, ii, itum] (periculum;
labores;
injuriam);
suscipere [io, cepi, ceptum];
objectare [1];
+ ïîäâåðãàòüñÿ ëèòåðàòóðíîé îáðàáîòêå sub acumen stili succedere;
+ ïîäâåðãíóòüñÿ íàêàçàíèþ subire poenam;



Âåðíóòüñÿ íàçàä
Ÿíäåêñ.Œåòðèêà © áûñòðî-ñàéò | Íàâåðõ ^