Ñëó÷àéíûå ñëîâà.

îáðóáîê
truncus [i, m]

ðàçîðâàòü
(di)lacerare [1];
(di)rumpere

ïåðåõâàòûâàòü
intercipere [io, cepi,

áëèçêîðîäñòâåííûé

arcte affinis [e]; proximus [a, um] ; valde affinis [e];



Âåðíóòüñÿ íàçàä
Ÿíäåêñ.Œåòðèêà © áûñòðî-ñàéò | Íàâåðõ ^