огорчение
afflictio [onis, f];
обязательность
officium [ii, n];
нахлынуть
supervenire [io, veni,
vulnerare [1] (aliquem graviter);
vulnus inferre;
sauciare [1];
secare [o, ui, ctum];
confodere [io, fodi, fossum] (tot vulneribus confossus);
excipere [io, cepi, ceptum] (aliquem in latus);
+ быть тяжело раненым gravi vulnere affici;