каноникcanonicus [i, m]
коленопреклоненныйsupplex, icis;
ранитьvulnerare [1] (aliquem
verbera [um, npl] linguae, vocis;insectationes [um, fpl];vexationes [um, fpl];+ не по душе мне твои нападки tuae mihi turbae non placent;