Ñëó÷àéíûå ñëîâà.

ñíàáæåííûé
instructus [a, um];

ìîðèòü
enecare [1] (enectus

èçâåñòíî
constat; notum est;

ëóäèòü

obstagnare; stanno obducere; rei plumbum album illinire;



Âåðíóòüñÿ íàçàä
Ÿíäåêñ.Œåòðèêà © áûñòðî-ñàéò | Íàâåðõ ^