возобновлять, возобновить
novare, 1; renovare,
прослушивать
auscultare [1];
+
пригнать
subigere [o, egi,
temperantia [ae, f];
temperamentum [i, n];
moderatio [onis, f];
continentia [ae, f];
modus [i, m];
modestia [ae, f];
sobrietas [atis, f];
+ умеренность есть власть разума над страстью temperantia est rationis in libidinem dominatio;