заводить
adducere, o, xi,
вставной
intercalaris [e]; interpositus
доказанный
probatus [a, um];
hostilis [e]; inimicus [a, um]; adversarius [a, um]; adversus [a, um]; alienus [a, um]; contrarius [a, um]; infensus [a, um]; maleficus [a, um]; malevolus [a, um]; iniquus [a, um] (alicui; Parcae);
+ быть во враждебных отношениях с кем-л. esse in simultate cum aliquo;